بیمه، یک قرارداد بین بیمه‌گر و بیمه‌گزار است که با توجه به آن، بیمه‌گر با دریافت حق بیمه از بیمه‌گزار به مدت معین و با توجه به تعهدات خود به جبران خسارت مالی و جانی می‌پردازد.
بیمه‌گر شخصیت حقوقی است که زیر نظر بیمه مرکزی در مقابل دریافت حق بیمه، متعهد به جبران خسارت معینی در وقوع حادثه در چهار چوب قرارداد، بر عهده می‌گیرد. در حقیقت سازمان‌ها و موسسه‌هایی که به عنوان بیمه‌گر در حال فعالیت هستند، خدمات بیمه‌ای را ارائه می‌کنند که در اینجا شرکت بیمه امید بیمه گر مد نظر ما می باشد.
بیمه‌گزار یک شخص حقیقی یا حقوقی است که با پرداخت حق بیمه، خدمات و پوشش‌های مختلفی را از بیمه‌گر دریافت خواهد کرد. در اکثر مواقع بیمه‌گزار همان بیمه شده است. این خدمات و پوشش‌ها از اموال و جان بیمه‌گزار حمایت می‌کند و به جبران خسارت می‌پردازد. در حقیقت با پرداخت حق بیمه مسئولیت مالی یا جانی در مقابل زیان به اشخاص ثالث در مقابل حوادث تحت پوشش بیمه‌گر قرار می‌گیرد. بیمه‌گزار می‌تواند شخص یا موسسه یا سازمانی باشد که برای بیمه خود یا افراد دیگر اقدام می‌کند.
در برخی از بیمه نامه‌ها و مفاهیم تخصصی بیمه، بیمه‌گزار با بیمه‌شده متفاوت است. بیمه‌شده شخصی است که احتمال وقوع خطرات مشمول بیمه نامه برای جان و مال او دلیلی برای منعقد کردن قرارداد بیمه است.
بیمه نامه یک قرارداد یا سند حقوقی است که بین بیمه‌گر و بیمه‌گزار منعقد می‌شود و با پرداخت حق بیمه از سوی بیمه‌گزار، بیمه‌گر را موظف به انجام تعهدات مفاد مندرج در قرارداد، می‌کند. همچنین شرایط عمومی، شرایط خصوصی و شرایط ویژه حاکم بر قرارداد را شرایط سه گانه بیمه نامه می‌دانند.
حق بیمه به پول یا وجهی گفته می‌شود که بیمه‌گزار به بیمه‌گر پرداخت می‌کند تا در مقابل آن در برابر خطرات و موضوع بیمه نامه مد نظر خود تحت حمایت باشد.
مبلغ حق بیمه با توجه به میزان خطر، سرمایه بیمه‌شده، مدت بیمه نامه و شرایط فیزیکی بیمه تعیین می‌شود. به عبارت دیگر، می‌توان گفت عامل‌های موثر در نحوه محاسبه حق بیمه، ارزش یا سرمایه مورد بیمه، مدت یا زمانی است که بیمه‌گر متعهد می‌شود، خسارت‌های موضوع بیمه نامه را جبران کند. همچنین میزان خطر در محاسبه و نرخ تعیین حق بیمه تاثیر گذار است.
پوشش بیمه همان میزان ریسکی است که بیمه‌گر با دریافت حق بیمه موظف به خدمات رسانی و تحت پوشش قراردادن بیمه‌گزار است. در حقیقت استفاده از پوشش بیمه، تضمینی برای بیمه‌گزار است که با پرداخت حق بیمه به وی داده می‌شود.
در برخی از بیمه‌نامه‌ها با توجه به پوشش‌های اصلی، پوشش اضافی هم قابل خریداری است که با پرداخت حق بیمه بیشتر امکان پذیر است.
بیمه‌شده باید در زمان دریافت خدمات بیمه‌ای خود، بخشی از هزینه‌ها را پرداخت کند که به آن فرانشیز بیمه، می‌گویند. میزان فرانشیز سالانه با پیشنهاد شورای عالی بیمه و تصویب هئیت وزیران مشخص می‌شود.
ریسک در بیمه جزو اصطلاحات تخصصی بیمه است. حادثه یا رویدادی که وقوع آن با ذهنیت بیمه‌گزار و بیمه‌گر ارتباط نداشته و تحقق آن باعث خسارت جانی یا مالی به بیمه‌گزار شود را خطر یا ریسک بیمه می‌گویند.
به طور مثال: حادثه تصادف در بیمه اتومبیل، آتش سوزی و بیمه مسئولیت در قبال کارکنان را می‌توان از جمله این موارد دانست.
سرمایه مورد بیمه در بیمه عمر و حوادث یا در بیمه‌های اشیا، به طور کلی سقف مشخصی دارد. بیمه‌گر متناسب با آن قرارداد بیمه را منعقد می‌کند. به طور کلی، سقف تعهدات بیمه‌گر همان ارزش بیمه یا سرمایه مورد است و واحد ارزش گذاری سرمایه بیمه‌شده، پول رسمی کشور است.
فرم پیشنهاد بیمه، در واقع همان فرم تقاضای بیمه است که به صورت چاپی در اختیار بیمه‌گزار قرار می‌گیرد. بیمه‌گزار، هنگام درخواست بیمه‌نامه باید فرم پیشنهاد را پر کند و به نماینده بیمه یا بیمه‌گر تحویل دهد. همچنین، نیاز است که در انتهای اطلاعات وارد شده امضای بیمه‌گزار منعقد شود.
جهت مشاوره و دریافت انواع بیمه نامه با ما در تماس باشید.
